Συζητώντας για τα χαρακτηριστικά της εποχής της Άνοιξης, τα νήπια έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα φρούτα που υπάρχουν αυτήν την εποχή και πιο συγκεκριμένα στις φράουλες.

Αναζητησαμε λοιπόν πληροφορίες για το φυτό της φράουλας και δοκιμάσαμε φράουλες στο νηπιαγωγείο.

Τα νήπια τότε, θέλησαν να φτιάξουμε κι ένα φραουλογλυκό, δηλαδή ένα γλυκό με φράουλες.

Αποφασίσαμε λοιπόν πως το γλυκό μας θα έπρεπε να περιέχει σίγουρα ζάχαρη και κρέμα για να είναι νόστιμο.

Συγκεντρώσαμε λοιπόν τα υλικά (ευγενική χορηγία μιας μητέρας ενός νηπίου της τάξης μας ) και ξεκινήσαμε.

Τα νήπια χωρίστηκαν πρώτα σε  τέσσερις ομάδες: την ομάδα του πλυσίματος που φορούσε στην κονκάρδα της, μία βρύση,

 

 

την ομάδα του κοψίματος, που ανέλαβε να κόψει με πλαστικά μαχαιράκια τις φράουλες και φορούσε την αντίστοιχη κονκάρδα ,

 την ομάδα ανακατέματος που ανακάτεψε την κρέμα δηλαδή το γιαούρτι με το ζαχαρούχο γάλα και φορούσε την κονκάρδα με το χτυπητήρι

και τέλος την ομάδα σερβιρίσματος που σέρβιρε το γλυκό και φορούσε κονκάρδα με σερβιτόρο.

Η όλη διαδικασία ήταν πολύ ευχάριστη για τα νήπια και πολύ βιωματική καθώς έπλυναν, έκοψαν, ανακάτεψαν και σέρβιραν .

Έφαγαν με μεγάλη χαρά το φραουλο γλυκό που είχαν  δημιουργήσει.

Κάποιοι ανέλαβαν να γράψουν τη συνταγή, για να μην την ξεχάσουν.

       

Και στο τέλος φτιάξαμε φράουλες από χαρτόνι, με τις οποίες κάναμε προσθεσούλες στην παρεούλα, καθώς βρισκόμαστε στην έννοια της πρόσθεσης αυτην την περίοδο στα μαθηματικά.

Το φραουλογλυκό μας είχε μεγάλη επιτυχία, κεράσαμε και τους δασκάλους του Δημοτικού Σχολείου.

Η μεγαλύτερη όμως επιτυχία των νηπίων, φάνηκε στην άριστη συνεργασία μεταξύ τους για την επίτευξη ενός κοινού στόχου.

 Όλες οι ομάδες συνεργαστηκαν άψογα και πέτυχαν.

 

Τις γιορτάσαμε και φέτος τις Αποκριές και με το παραπάνω..

Καθώς είναι ίσως η πιο αγαπημένη γιορτή των παιδιών, ασχοληθήκαμε πολλές μέρες και με πολλές δραστηριότητες.

Μιλήσαμε για το θεό Διόνυσο, το θεό του κρασιού και του γλεντιού και τον πατέρα του θεάτρου και της μάσκας..

Τον ζωγραφίσαμε, γράψαμε το όνομά του και φτιάξαμε, το αίνιγμα του.

Το αίνιγμα, το δημιούργησαν τα παιδιά και είναι το εξής :

Είμαι αρχαίος θεός,

κρατάω στο ένα χέρι κισσό

και στο άλλο ποτήρι με κρασί.

Φοράω στεφάνι από σταφύλια

στο κεφάλι,

και μου αρέσει το γλέντι.

Ποιος είμαι;

Είδαμε στο διαδίκτυο αρχαίες μάσκες.

Φτιάξαμε αποκριάτικα κολάζ….

Φτιάξαμε τις δικές μας αποκριάτικες μάσκες και στέμματα για τις κοπέλες μας.

Φτιάξαμε χαρταετούς και επεξεργαστήκαμε το ποίημα της Ρένας Καρθαίου,    Χαρταετοί στον ουρανό 

Και φυσικά, κάναμε αποκριάτικο πάρτυ, ντυμένοι καρναβάλια.

Το πάρτυ μας, είχε χορό, πολύ φαγητό , πολλές σερπαντίνες και φυσικά παιχνίδι σκοποβολής με ένα πεινασμένο κλόουν που έτρωγε τις χαρτόμπαλες των παιδιών…

Πόσο όμορφο είναι το χιόνι όταν είσαι παιδί !!!!

Σχεδόν μαγικό…..

Μπορείς να παίξεις χίλια δυο παιχνίδια με αυτό και να φτιάξεις τι άλλο;

ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟ!!!!!!!!!!!!!!

Δυστυχώς φέτος δεν είδαμε σχεδόν καθόλου χιόνι στον τόπο μας, αλλά αυτό δεν μας πτόησε καθόλου…

Διαβάσαμε παραμύθια και ποιήματα για χιονανθρώπους που έλιωσαν ή που δεν ήθελαν να λιώσουν ακόμη και χιονανθρώπους που έγιναν φίλοι με τα παιδιά…

Ένα ποιηματάκι που επεξεργαστήκαμε είναι το παρακάτω:

Ο μικρός χιονάνθρωπος.

Στο βορρά, στη Νορβηγία,

μες στα χιόνια και στα κρύα

ζει ένας νάνος από χιόνι

που ποτέ ποτέ δε λιώνει.

Γιατί εκεί όλο χιονίζει

κι ο αερας στροβιλίζει

τις νιφάδες από χιόνι.

Ξέρεις τι σκέφτομαι λοιπόν;

Είναι η τύχη του βουνό,

αφού ζει στη Νορβηγία

μες στα χιόνια και στα κρύα.

Φυσικά συζητήσαμε το λόγο για τον οποίο ο χιονάνθρωπος είναι τυχερός που ζει στη Νορβηγία.

Πού είναι η Νορβηγία; Πού είναι ο Βορράς;

Τη ψάξαμε και τη βρήκαμε στον παγκόσμιο χάρτη του νηπιαγωγείου μας και φυσικά στο Google earth.

Τελικά αποφασίσαμε πως η Νορβηγία είναι πολύ Βόρεια χώρα σε σχέση  με την Ελλάδα που είναι πιο Νότια…

Άρα , συμπεράναμε πως αν ο χιονανθρωπος μας έμενε στην Ελλάδα μας θα ήταν πιο άτυχος, γιατί θα έλιωνε σχεδόν αμέσως από το συχνό ήλιο της χώρας μας.

Τα παιδιά λοιπόν εμπνεύστηκαν από το παραπάνω ποίημα και θέλησαν να μοιραστούν στιγμές που φάνηκαν τυχερά… πχ όταν πήγαν μια μέρα στη θάλασσα και ψάρεψαν με τους γονείς τους ένα μεγάλο ψάρι ή όταν αρρώστησε ο γιατρός και έχασαν εκείνη τη μέρα το εμβόλιο τους.

Αποφάσισαν να αποτυπώσουν εικαστικά το τυχερό χιονάνθρωπο της Νορβηγίας που ζει μες στα χιόνια και τα κρύα.. και να οι δημιουργίες τους..

Χαρούμενο και ευτυχισμένο το 2016!!!!!

Το νέο έτος μπήκε για τα καλά και μαζί του, επιτέλους και ο χειμώνας….

Πολύ κρύο σήμερα αν και δεν είδαμε καθόλου χιόνι ακόμη.

Για να δούμε λοιπόν λίγο χιόνι, καθώς μιλάμε για το χειμώνα ψάξαμε στο ίντερνετ πίνακες ζωγραφικής με χιονισμένα τοπία.

Πρωταγωνιστής και πάλι ο αγαπημένος μας ζωγράφος, ο Μονέ με τα υπέροχα χιονισμένα του τοπία…

Με αφορμή λοιπόν τα έργα του παραπάνω ζωγράφου, δημιουργήθηκαν από τα νήπια χειμωνιάτικα τοπία.

Τα νήπια ζωγράφισαν σπίτια, δέντρα, χιονάνθρωπους και ότι άλλο φαντάστηκαν…

Εδώ την ώρα της δημιουργίας……

Ετοιμαζόμαστε λοιπόν κι εμείς για τα Χριστούγεννα..

Σιγά, σιγά μιλήσαμε για τη Θεία Γέννηση, τη ζωγραφίσαμε, μιλήσαμε για τους εορτασμούς και τα έθιμα των Χριστουγέννων.

Αποφασίστηκε λοιπόν από τα παιδιά, να ζωγραφίσουν το πώς φαντάζονται τα φετινά Χριστούγεννα στο χωριό τους.

Οι δημιουργίες τους ήταν φανταστικές….

Εδώ συγκεντρωμένες…..

Θέλησαν έτσι να φτιάξουν ένα ομαδικό κολάζ με θέμα: 

< Χριστούγεννα στο χωριό μας, τα Καβάσιλα >…

Κόλλησαν τα σπιτάκια του χωριού, έλατα, Άι Βασίληδες, παιδιά που λένε κάλαντα και ότι άλλο φαντάστηκαν ότι θα δουν φέτος τα Χριστούγεννα στο χωριό τους.

Η εργασία τους, αποφασίστηκε να φωτογραφηθεί και να σταλεί με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε παιδιά γειτονικού Νηπιαγωγείου, μαζί με τις ευχές των νηπίων.

Την Παρασκευή, 4 Δεκεμβρίου 2015, τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μας, παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση ” Μηχανορραφήματα “, μια ιστορία αλλιώς, από το ΔΗΠΕΘΕ  Βέροιας, στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Η παράσταση άρεσε πολύ στα παιδιά, και την παρακολούθησαν με απόλυτη προσήλωση, μαζί με τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Καβασίλων και παιδιά άλλων σχολείων.

Ορισμένα στιγμιότυπα από την παράσταση…

Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου και τα γεγονότα εκείνης της εποχής, ασχοληθήκαμε με το θέμα της ειρήνης και του πολέμου.

Η ζωγραφιά για την ειρήνη

Τα νήπια είπαν τι τους ερχόταν στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη ειρήνη και τι με την λέξη πόλεμος…

Η ζωγραφιά για τον πόλεμο

Η ειρήνη τους θύμιζε και τους έκανε να σκέφτονται όμορφα πράγματα , όπως,  δέντρα , περιστέρια και μπαλόνια ενώ ο πόλεμος, κλάμα, φόβο, πείνα, βόμβες.

Η νηπιαγωγός κατέγραφε τις απόψεις των παιδιών.

Έπειτα, τα νήπια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, και αποφάσισαν να ζωγραφίσουν ομαδικά,  η μία ομάδα τον πόλεμο και η άλλη την ειρήνη. 

Η ομάδα που ζωγράφισε την Ειρήνη.

Διάλεξαν μόνα τους τα χρώματα της ειρήνης ζωηρά και φωτεινά ενώ τα χρώματα του πολέμου, μουντά και στενάχωρα (μαύρο, γκρι)

Τέλος, φτιάξανε σε χαρτονάκια τα περιστέρια της ειρήνης και ζητήσανε να  διαβάσουμε την Ειρήνη του Αριστοφάνη, ένα παραμύθι που τους αρέσει πολύ και υπάρχει στη γωνιά της βιβλιοθήκης του νηπιαγωγείου μας.

Οι πρώτες μέρες της νέας σχολικής χρονιάς πέρασαν και ασχοληθήκαμε με χίλια δυο νέα πράγματα, καρτελάκια με ονόματα, οργάνωση των γωνιών της τάξης, κανόνες κτλ.

Εδώ και λίγες μέρες, τα παιδιά ετοίμασαν και το παρουσιολόγιο τους.

Φέτος δεν ήθελαν τίποτε άλλο εκτός από το να ζωγραφίσουν το Νηπιαγωγείο τους , το σπίτι τους και τον εαυτό τους.

Η πιο μεγάλη τους χαρά είναι, να έρθουν κάθε πρωί και να βάλουν τον ζωγραφισμένο τους εαυτό, στο Νηπιαγωγείο .

Τα παιδιά της υπηρεσίας της κάθε μέρας, αναλαμβάνουν να βάλουν τα παιδιά που λείπουν στο ζωγραφισμένο σπιτάκι , γιατί είναι στο σπίτι τους, όπως λένε.

Αυτές τις ημέρες , τα νήπια μας μαθαίνουν να αναγνωρίζουν με την βοήθεια κινητών καρτελών , το όνομά τους, στα συρταράκια τους, στους διάφορους πίνακες, στις κρεμάστρες του Νηπιαγωγείου.

Αφού λοιπόν περάσουν από την αναγνώριση του ονόματος περνούν στη σύνθεση και ανασύνθεση του.

Το κομματιάζουν λοιπόν, και το μία το φτιάχνουν ,μία το χαλάνε.

Στην προσπάθεια τους αυτή  βοηθούν τα χρωματιστά καπάκια.

Κάθε καπάκι αντιπροσωπεύει κι ένα γραμματάκι από το όνομά τους.

Πρέπει να βάλουν τα καπάκια στη σωστή σειρά για να γραφτεί το όνομά τους.

Όταν το φτιάξουν, το ξαναχαλάνε για να το ξαναφτιάξουν..

Στη συνέχεια, τα παιδιά κολλούν τα καπάκια σε χαρτονάκι και φτιάχνουν καδράκια με το όνομά τους.